طالبان؛ ایران و پاکستان مطالعه سیاست خارجی ایران، پاکستان و عربستان در باره افغانستان از سقوط مزار تاکنون

Authors

عبدالقیوم سجادی

abstract

در این گزارش تلاش بر آن است تا ابتدا سیاست خارجی کشورهای ایران، پاکستان و عربستان، مؤلفه‏های اساسی سیاست‏گذاری و دورنمایی از چشم‏انداز آینده دیپلماسی آنان در افغانستان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. از سوی دیگر، از آنجا که روابط دیپلماتیک کشورهای فوق به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی در سیاست‏گذاری آنان در قبال رخدادهای منطقه، بویژه تحولات سیاسی و نظامی افغانستان، مطرح است طبیعتا روابط خارجی این کشورها، مناسبات سیاسی و معادلات منطقه‏ای آنان نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.      قبل از همه ذکر این نکته لازم به نظر می‏رسد که روابط خارجی این کشورها در کنار سایر عوامل، بخصوص در عرصه دیپلماتیک، تابعی از جهت‏گیری آنان در قضیه افغانستان است. از دیدگاه پژوهشگران سیاسی و عالمان روابط بین‏الملل، دولت‏ها به عنوان بازیگران صحنه سیاسی تلقی می‏شوند که با توجه به مسائل اصلی سیاست خارجی خویش، اعم از عناصر ایدئولوژیکی، اقتصادی و سیاسی تلاش دارند تا با به حداقل رساندن ناکامی‏شان به حداکثر کامیابی دست یابند؛ امری که رویارویی و رقابت و گاه تعارض و تنش را اجتناب‏ناپذیر می‏سازد. بر این اساس، تعارض بین دولت‏ها که برخاسته از تعارض در منافع ملی بازیگران است، روابط دیپلماتیک کشورها را شدیدا تحت تأثیر قرار می‏دهد. قضیه افغانستان، به عنوان صحنه بازی دیپلماتیک کشورهای ایران، پاکستان و عربستان، یکی از محورهای جدی و تأثیر گذار در سیاست خارجی این کشورها بوده و ممکن است در صورت عدم مدیریت مناسب، موجبات تنش منطقه‏ای را فراهم آورد و اخلال در روابط دیپلماتیک این کشورها را به همراه داشته باشد. از این رو، مطالعه جدی و عمیق این موضوع در شرایط کنونی از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار می‏باشد که لازم است سیاست‏گذاران و تصمیم گیرندگان کشورهای فوق، با توجه به مقتضیات منطقه‏ای و ضرورت‏های جهانی که نیازمند همگرایی و همسویی است، با برخورد مناسب و منطقی در جلوگیری از بروز تعارض و تنش‏های سیاسی در روابط میان خود، اهتمام ورزند.      پس از این کلیات، در این نوشتار تلاش بر آن است تا ضمن جمع‏بندی و توصیف سیاست خارجی این کشورها در قبال تحولات افغانستان، روابط دیپلماتیک کشورهای مذکور مورد مطالعه و وارسی قرار گیرد. در پرتو چنین مطالعه توصیفی ـ تطبیقی چشم‏انداز آینده این روابط و سیاست این کشورها در افغانستان، تا اندازه‏ای روشن خواهد شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر جمعیت علمای اسلام در پاکستان بر طالبان در افغانستان

ظهور طالبان در سال 1994 یکی از پدیده­های مهم در تاریخ سیاسی معاصر افغانستان، آسیای جنوب غربی، خاورمیانه و جهان اسلام است. طالبان که نخست منادی وحدت و پاکسازی کشور از حاکمان محلی خودکامه، برچیدن گروه­های خودسر و ایجاد نظم و ثبات در افغانستان بود پس از کسب پیروزی­های اولیه، هدف خود را ایجاد نظامی مبتنی بر شریعت و سنت اعلام کرد. این گروه در مدت کوتاهی توانست بیشتر مناطق افغانستان را تصرف و در کابل...

full text

تحرک‌های طالبان و تأثیر آن در روابط پاکستان، افغانستان و آمریکا

از جنگ سال 2001 و سرنگونی رژیم طالبان در افغانستان، بقایای طالبان در پاکستان و افغانستان به فعالیت ادامه دادند. در واقع با پیدایش دوباره طالبان در نواحی مختلف افغانستان، محیط کشورهای پاکستان و افغانستان به صحنه رویارویی طالبان با این دولت‌ها تبدیل شده است. در این میان دولت کابل که همچنان با طالبان در ستیز است ، با چالش اساسی از طرف آنها مواجه است. شدت ناامنی از طرف طالبان در افغانستان به گونه‌ا...

full text

تأثیر جمعیت علمای اسلام در پاکستان بر طالبان در افغانستان

ظهور طالبان در سال 1994 یکی از پدیده­های مهم در تاریخ سیاسی معاصر افغانستان، آسیای جنوب غربی، خاورمیانه و جهان اسلام است. طالبان که نخست منادی وحدت و پاکسازی کشور از حاکمان محلی خودکامه، برچیدن گروه­های خودسر و ایجاد نظم و ثبات در افغانستان بود پس از کسب پیروزی­های اولیه، هدف خود را ایجاد نظامی مبتنی بر شریعت و سنت اعلام کرد. این گروه در مدت کوتاهی توانست بیشتر مناطق افغانستان را تصرف و در کابل...

full text

روابط ایران و پاکستان؛ ضرورت ژئوپلیتیکی و امنیتی کردن ساختاری در سیاست خارجی منطقه ای

روابط ایران و پاکستان؛ ضرورت ژئوپلیتیکی و امنیتی کردن ساختاری در سیاست خارجی منطقه­ای یاسرکهرازه[1]- سعید وثوقی[2]- مهنازگودرزی[3] چکیده: عوامل و بسترهای بوجود آورنده روابط ایران و پاکستان و چالش آمیز بودن یا نبودن این رابطه مبنای جهت گیری منطقه­ای مختلف هر یک از این دو کشور بر له یا علیه یکدیگر بوده است. از جمله، روابط ایران و اعراب خلیج فارس، مسئله گروه­های تروریستی ساکن در پاکستان، مسئله سور...

full text

مقایسه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال عراق پس از سقوط صدام

کشور جمهوری عراق پس از سقوط صدام دیکتاتور حزب بعث، به عنوان یک قدرت نو ظهور سیاسی جدید در منطقه خاورمیانه با رویکرد حکومت شیعی شده و به علت موقعیت جغرافیای سیاسی و ژئوپولیتیک جدید و ژئواکونومیک منطقه­ای و بین­المللی (منابع نفت) برای هر دو کشور ایران و عربستان و قدرت­های فرا منطقه­ای در جهت حفظ منافع ملی و منطقه­ای به میدان رقابت سیاسی و نفوذ و تأثیر­گذاری و جلب اتحاد استراتژیک با کشور عراق تبدی...

full text

بررسی سیاست خارجی عربستان سعودی در قبال ایران، بعد از سقوط صدام تاکنون(2012-2003)

از سال 1979 تا سال 2003، لبنان و فلسطین دو حوزه اصلی رقابت سیاست خارجی دو کشور عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران بوده است. اما با سقوط صدام در سال 2003 و به قدرت رسیدن نیروهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران، عراق تبدیل به یکی از اصلی ترین میدان های (و شاید اصلی ترین میدان) رقابت طرفین شد که در آن هرکدام سعی در افزایش نفوذ خود و کاهش و یا مهار حوزه نفوذ رقیب داشته اند. در حال حاضر عربستان سعودی ...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
فصلنامه علمی پژوهشی علوم سیاسی

Publisher: دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

ISSN

volume 1

issue سال اول - شماره دوم - پاییز 77 1998

Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023